Even voorstellen..

Hoi allemaal,

Mijn naam is Joyce en samen met mijn vriend heb ik 3 jaar geleden onze bull Yazi uit het asiel gehaald. Er was toen weinig over haar bekend en haar leeftijd werd geschat op 1 jaar. 
Het is van begin af aan een pittige tante, maar ook o zo lief. 

De eerste twee jaar hebben we met Yazi in een appartement gewoond en zijn we flink met haar aan de slag gegaan. Afgelopen jaar zijn we verhuisd naar een huis met tuin en daar zijn de problemen begonnen. Ze tolereert geen bezoek in huis en laat zich door ons niet meer corrigeren. Ook  lijkt ze sinds de verhuis haar eten te willen verdedigen en heeft constant een bepaalde onrust in zich. Ze richt zich op die momenten voornamelijk op je voeten. We hebben hulp ingeschakeld van een gedragstherapeut, een fokker en hebben haar laten onderzoeken door de dierenarts op lichamelijke klachten (niets gevonden), maar dit heeft nog niet tot verbetering geleid. Wanneer Yazi uit logeren is doet ze het hartstikke goed en vertoont geen raar gedrag. Het probleem lijkt dus duidelijk bij ons te liggen. We hebben vanalles geprobeerd, maar het is nu zo ver gekomen dat bezoek niet meer bij ons langs wil komen en dat we ook ons vertrouwen in dat het nog goed gaat komen hier beginnen te verliezen. 

We denken de laatste tijd dat herplaatsen misschien voor zowel Yazi als ons het beste zal zijn, maar wat zal dat moeilijk zijn! Ze kan ook zo lief zijn, we houden ontzettend veel van haar en juist daarom gunnen we haar het beste.

Ik hoop dat we via dit forum geholpen kunnen worden bij het maken van de juiste keuze...

Welkom

Wat een vervelende situatie
Heb je het wel eens gefilmd (actie+reactie)? misschien kan dat mensen hier helpen met advies geven

We hebben inderdaad het gedrag al wel eens gefilmd en dit voorgelegd aan de gedragstherapeute. Wat er gebeurt is het volgende: 
Bezoek belt aan en Yazi raakt opgewonden en gaat blaffen. We sturen haar op dat moment in de mand en laten bezoek binnenkomen. Adviseren bezoek om haar niet aan te kijken en gewoon rustig te gaan zitten. Het kan dan een tijdje goed gaan waarna Yazi ineens uit haar mand rent en met haar neus bij de voeten gaat staan. Ze blijft dan staren en bij de minste beweging hapt ze (hapt in schoenen of kleding). Ze laat zich op zo'n moment niet weg sturen. Is niet af te leiden en bij aanraking (dus aan haar halsband pakken bijvoorbeeld hapt ze weer). 
Ook hebben we een tijd lang geprobeerd bij fixatie al een time out te geven, dus even af te zonderen maar ze blijft het doen. Nu is het al zover dat ze, wanneer er bezoek komt, de bench in gaat omdat het anders niet gaat.

Volgens de gedragstherapeute is het een soort aangeleerd gedrag (dwangmatigheid) wat doorbroken moet worden, maar punt is dat het doorbreken hier thuis niet lukt. Ze accepteert geen correctie op die momenten en we zijn bang dat het een keer echt uit de hand zal lopen. 

Wat het zo moeilijk maakt is gewoon dat ze op andere momenten wel heel lief is en wel te corrigeren is.

Hoi en welkom op het forum.

Heb je het al eens geprobeerd met de riem.
Ze weet nu van jullie angst en daarom werkt het niet meer.
Als je haar aan de riem doet,kun je het moment voor zijn en ze kan je niet bijten(je arm gestrekt houden).
Jullie moeten even over de angst heen.
Waarschijnlijk is ze juist een heel gevoelig type en de verhuizing heeft haar doen stressen.
En nu jullie onzekerheid en angst,maakt het voor haar ook steeds moeilijker.

We hebben net na de verhuis, toen de problemen begonnen een gedragstherapeute laten komen en zij adviseerde ons om inderdaad alles met riem aan te doen, om zo snel mogelijk correcties uit te kunnen voeren wanneer nodig. Hier zijn we toen mee aan de slag gegaan, maar dit resulteerde in agressie naar ons toe. Op advies van de gedragstherapeute zijn we daar toen gelijk mee gestopt. Zij adviseerde vervolgens om haar elders intern te laten trainen, maar aangezien de problemen zich hier thuis voordoen en ze zich keurig gedraagt als ze tijdens een vakantie ergens logeert hadden wij twijfels of dat het probleem zou oplossen.

Als de verhouding uit angst en onzekerheid  van beide partijen bestaat is corrigeren totaal zinloos.
Als je 100% zeker van jezelf bent en kalm kun je een correctie geven.
Ik noem de riem niet als veilig hulpmiddel om te corrigeren,maar als hulpmiddel om haar eigenlijk al voor te zijn voordat ze gaat staren.
Je maakt er een oefening van.
Vraag iemand om te komen,je doet haar aan de lijn en je loopt bv direct langs de persoon die binnen komt en ga een rondje buiten maken.
Het is nu een gewoonte geworden hoe zij reageert en dat moet je doorbreken.
Net zolang tot ze niet meer reageert op degene die binnen komt,maar gelijk met je mee loopt naar buiten.
Dan kun je weer een stapje verder.

ja dat lijkt me een goede tip

wat het belangrijkste is is haar gedrag te doorbreken
Begin met een wandeling en daarna moet ze op haar plek blijven
Train met je hond dat ze bij visite in haar mandje gaat liggen, geef haar iets te doen zoals een gevulde kong of een knaagbot. En ze mag er niet uitzichzelf uit om naar voeten te komen staren. Want dan ben je inderdaad al te laat.   Blijf is blijf.. Ik lees dat ze ineens uit de mand springt dus mischien trainen met de lijn ergens aanvast gemaakt, zodat ze wanneer ze uit haar mand springt niet al te ver komt en je direct haar terug kan sturen 
Alles wel op een zo rustig mogelijke manier

ligt er misschien een andere soort vloer in het huis dan in het appartement
of staat haar eten bij de zithoek?

Fijn dat jullie willen meedenken..

Ik ben niet bang voor haar maar het klopt dat het vertrouwen wel is geschaad en ik begrijp dat dat geen goede basis is om het gedrag te kunnen doorbreken. Mijn vriend heeft wel momenten gehad dat hij bang van haar was. Zodra yazi buiten is, is ze super alert en gaat ze borstelen. Zou naar buiten gaan dan niet voor extra spanning zorgen? Ik wil het wel in ieder geval wel proberen..

Het geven van een bot bijvoorbeeld maakt haar erg onrustig en gaat ze beschermen als er 'vreemden' binnen zijn.

Wat betreft de vloeren, in beide huizen ligt laminaat. Wat wel anders is, is dat we nu een kleinere huiskamer hebben en we haar hier geen plek kunnen geven waar het bezoek niet langs haar loopt. Dat had ze in het appartement wel. Ook hadden we daar een gesloten keuken en hier een open keuken waar het bezoek langs binnen komt. Ze kreeg altijd haar eten in de keuken.
We zijn daarom een tijd geleden begonnen om haar op een andere plek te voeren, maar dat heeft tot nu toe nog niet tot verandering van het gedrag geleid.

Als ik het hier mag vragen, waar wonen jullie? Stuur desnoods antwoord in PB. Als 't niet te ver is will ik na mijn terugkomst naar NL gerust een keer de situatie bekijken en zien wat op korte termijn de mogelijke verandering teweeg kan brengen.
Zo te horen is dit een plaatswisselings gerelateerde frustratie die , als je daar nog langer will wonen met Yaaz, zo snel mogelijk dient opgepakt te worden. Des te moeilijker wordt anderzijds de acceptatie.
Grtjs, Twan

hmm ja als ze eten gaat verdedigen is dat inderdaad geen optie

Marit (www.dogdoc.nl) is een gedragsdeskundige (met een dove bull)  haar ervaring met Bull terriers kan in deze misschien wat extra's bieden

Misschien dat zij je inzichten kan geven?

Ik heb je een pb gestuurd Twan

Adjani & Tyson.. Bedankt voor de link!
Ik zal er eens naar kijken.

Wij zijn heel erg goed geholpen door Arvid 
http://www.arvidvanputten.nl

Zijn tarief is zeer vriendelijk, ook hij komt aan huis en neemt echt de tijd voor je

Aanrader

Succes